نحوه کار کیسه هوای خودرو

سابقه استفاده از وسیله قابل انبساط برای خوردن به آن در هنگام تصادف به جنگ جهانی دوم برمی گردد که در آن زمان برای هواپیماها مورد استفاده قرار گرفت . پس از آن و در دهه 80 اولین کیسه هوا در خودرو کار گذاشته شد و از سال 1998 وجود کیسه های هوا در سمت راننده و سرنشین جلو در امریکا الزامی شد.امروز ه و پس از آن که بررسی ها نشان داد کیسه های هوا ریسک مرگ را در تصادفات رودررو حدود 30 درصد کاهش می دهد، استفاده از کیسه های هوا خودرو بسیار مورد توجه خودروسازان قرار گرفته است به طوری که برخی از کارشناسان بر این عقیده اند که در سالهای آینده تعداد کیسه های هوای خودروها از 2 عدد به 6 تا 7 عدد خواهد رسید. کاری که یک کیسه هوا انجام می دهد کاهش سرعت سرنشین به صفر با کمترین یا بدون آسیب است. کیسه هوا باید در کسری از ثانیه در فضای بین سرنشین و فرمان یا داشبورد عمل کند. برای این که سیستم بتواند به جای آن که سرنشین را به صورت ناگهانی متوقف کند ، حرکت آن را آرام کند حتی کوچکترین مقدار فضا و زمان ارزشمند است. در کیسه هوا سه قسمت وجود دارد یک کیسه از جنس پارچه نایلونی که درون فرمان یا داشبورد تا می شود و قرار می گیرد. سنسور وسیله ای است که به کیسه فرمان دستور باد شدن می دهد ؛ البته باد شدن در صورتی رخ می دهد که برخوردی با تغییر جرم باعث بسته شدن یک اتصال برقی شود ، یک سوئیچ مکانیکی زده می شود و به سنسور پیام می دهد که یک تصادف رخ داده است. سنسور اطلاعات را از یک شتاب سنج که درون میکروچیپی قرار دارد دریافت می کند. قسمت سوم هم سیم بادکننده کیسه هوا است که موجب واکنش آزیدسدیم یا نیترات پتاسیم و ایجاد گاز نیتروژن می شود. انفجار داغ نیتروژن موجب باد شدن کیسه هوا می شود. سیستم بادکننده شبیه یک بوستر راکت جامد است. سیستم کیسه هوا یک پیشران جامد را مشتعل می کند و بسرعت می سوزد تا یک حجم بزرگ گاز را برای بادکردن کیسه هوا به وجود آورد. به این ترتیب کیسه هوا از قسمت ذخیره شده خود با سرعت 322 کیلومتر در ساعت یعنی سریع تر از یک چشم برهم زدن از هم باز می شود. یک ثانیه بعد ، برای آن که سرنشین بتواند حرکت کند ، گاز به سرعت از سوراخ های درون کیسه تخلیه و کیسه را از حالت باد شدن در می آورد. کیسه هوا و سیستم باد کننده ذخیره شده در فرمان گرچه همه این فرآیند تنها در یک بیست و پنجم ثانیه رخ می دهد ؛ ولی زمان اضافی ایجاد شده برای جلوگیری از یک جراحت جدی کافی است. ماده پودری که از کیسه هوا آزاد می شود هم آرد ذرت عادی یا پودر تالک است که از سوی سازنده برای نچسبیدن تاهای کیسه به هم در هنگام ذخیره کیسه هوا استفاده شده است. البته کیسه های هوا فقط هنگامی موثرند که همراه کمربند ایمنی استفاده شوند. چرا که کیسه های هوا فقط در تصادفات رودررویی که با سرعت بیش از 16 کیلومتر در ساعت رخ می دهد عمل می کنند. این در حالی است که درباره برخوردها ، تصادف های جانبی ، تصادفات از عقب و برخوردهای ثانویه فقط کمربندهای ایمنی می توانند عمل کنند.